| |
در گذشته هنگامی‌که بیمار بودیم و به مراقبت پزشکی نیاز داشتیم در بیشتر موارد فقط یک گزینه داشتیم: رفتن به مطب پزشک یا بیمارستان. برای افراد ساکن مناطق روستایی مسافرت در زمان مریضی کار طاقت فرسایی بود. با ظهور سیستم‌های پایشی سلامت از راه دور و نظارت خانگی از راه دور، امروزه مراقبت‌های پزشکی را می‌توان در محیط امن خانه دریافت کرد. پزشکان می‌توانند پس از یک تماس ویدئویی، توصیه‌های درمانی ارائه دهند و حتی نسخه تجویز کنند.
|
کسی را سراغ دارید که برای دارو نگرفتن به مطب پزشک برود؟ احتمالاً خیر. داروها نقشی اساسی در مدیریت درمان بیماران دارند، به‌ویژه بیماران سرپایی. از آلرژی فصلی تا بیماری‌های مزمن، داروها تأثیری مهم بر روند درمان می‌گذارند. تا پیش از این، در سراسر دنیا مرسوم بود که پزشک، داروها را روی تکه کاغذی می‌نوشت و پس از تحویل نسخه به داروخانه محله، داروها به ما تحویل داده می‌شد؛ همه پذیرفته بودیم که باید در صف انتظار بنشینیم، البته اگر خوش‌شانس باشیم و صندلی خالی گیرمان بیاید ؛ یک‌بار در مطب و یک‌بار در داروخانه.
|
سلامت همراه ( Mobile Health/mHealth)اصطلاحی است که در سال 2003 وارد حیطه سلامتی شد. آمار رو به افزایش تعداد افرادی که به گوشی هوشمند دسترسی دارند باعث شد تا سلامت همراه وارد زندگی روزانه بیماران و درمانگران شود. فناوری سلامت همراه، فرصتی فوق‌العاده برای کشورهای درحال‌توسعه مانند ایران است تا با صرفه‌جویی در منابع کمیاب و آموزش پزشکی از راه دور، سیستم بهداشتی کارآمدتری داشته باشند.
|
آنچه امروزه به عنوان پزشکی از راه دور یا تله‌مدیسن می‌شناسیم، از دهه 1950 آغاز شد، زمانی که چند سیستم بیمارستانی و مرکز درمانی دانشگاهی شروع به یافتن راه‌ها‌یی برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات و تصاویر از طریق تلفن داشتند. در یکی از اولین موفقیت‌ها، دو مرکز درمانی در پنسیلوانیا توانستند تصاویر رادیولوژی را از طریق تلفن ارسال کنند.
|
اگر تخیل خود را آزاد بگذارید، آینده‌ی بیمارستان‌ها را چگونه تصور می‌کنید؟ دستگاه‌های بزرگ پیشرفته، پزشکانی در حال تجزیه و تحلیل داده‌های به‌دست‌آمده از دستگاه‌های بیماران، نمایشگرهای ال‌ای‌دی که با استفاده از فناوری تشخیص چهره به بازدیدکنندگان خوشامد می‌گویند، ویزیت مجازی بیمار و ربات‌هایی که عمل جراحی را انجام می‌دهند. کارشناسان نیز تقریباً همین ایده را دارند.
|
تبادل اطلاعات الکترونیکی سلامت (HIE) به پزشکان، پرستاران، داروسازان، سایر ارائه‌دهندگان مراقبت‌های سلامت و بیماران اجازه می‌دهد تا به طور الکترونیکی به اطلاعات حیاتی پزشکی بیمار دسترسی داشته و آن‌ها را به طور ایمن به اشتراک بگذارند که سرعت، کیفیت، ایمنی و هزینه‌ی مراقبت از بیمار را بهبود می‌بخشد.
|
سیستم اطلاعات رادیولوژی (که به اختصار RIS نامیده می‌شوند) نرم افزارهایی هستند که برای مدیریت تصاویر رادیولوژی و اطلاعات مربوط به آن‌ها طراحی شده‌اند. یک سیستم RIS چندین کارکرد اساسی دارد که در ادامه به آن خواهیم پرداخت.
|
سیستم‌های اطلاعات رادیولوژی (RIS) جزو نرم افزارهای اساسی مراکز رادیولوژی، کلینیک‌ها و مراکز درمانی هستند؛ وظیفه اصلی این نرم افزارها ذخیره ایمن اطلاعات و تسهیل دسترسی به تصاویر و فیلم‌های رادیولوژیست. نرم‌افزارهای RIS خدمات متعدد دیگری را نیز ارائه می‌دهند، در ادامه بیشتر به ویژگی ها و قابلیت های سیستم اطلاعاتی رادیولوژی خواهیم پرداخت.
|
ویزیت آنلاین (telehealth) در واقع همان ارائه خدمات درمانی و تبادل اطلاعات میان پزشک و بیمار از طریق ابزارهای فناوری ارتباطات است. پژوهش‌ها نشان می‌دهند که ویزیت آنلاین می‌تواند باعث ارتقاء سطح سلامت عمومی بیماران شده و نتایج درمان را به طور چشمگیری بهبود ببخشد. از ویزیت آنلاین علاوه بر بحث مشاوره و ارتباط از راه دور با بیمار، می‌توان برای پایش بیماران با بیماری‌های مزمن، رصد علائم حیاتی بیمار و حتی نظارت بر بیماران و اطمینان از مصرف صحیح داروها و دستورالعمل‌های پزشکی استفاده نمود.
|
پزشکان می‌توانند با استفاده از پرونده الکترونیک سلامت (EHR) کارآیی مطب خود را به طور چشمگیری افزایش دهند. عده‌ای از مدیران مطب‌ها و مراکز درمانی از اجرا و راه اندازی پرونده الکترونیک سلامت گریزانند و آن را پروسه‌ای دشوار و وقت گیر می‌دانند؛ اما باید توجه نمود که راه اندازی EHR و استفاده اصولی از آن می تواند کیفیت خدمات این مراکز را بهبود بخشد و روند کار مطب‌ها را تسهیل کند.
|