تله مدیسین به معنی پزشکی از راه دور است. این کلمه در دهه ۷۰ میلادی توسط فردی به نام تومایس برد  (Thomas bird) معرفی شد. تعریف‌های بسیاری از این کلمه مطرح شده و طبق تعریف ITU، تله مدیسین عبارتست از عمل مراقبت پزشکی با استفاده از ارتباطات صوتی تصویری. این عمل مشتمل بر نگهداری، مراقبت، تشخیص، مشاوره و معالجه است ضمن اینکه در این مرحله توجه به انتقال داده‌های پزشکی و مسائل آموزشی نیز وجود دارد.

در نگاهی جامع‌تر و کامل‌تر می‌توان گفت که به طور عمومی تله مدیسن به کاربرد فناوری‌های پزشکی و ارتباطی جهت تبادل هر گونه اطلاعات، اعم از داده، صدا یا ارتباطات تصویری بین پزشک و بیمار یا پزشک و متخصصان بهداشت و درمان در موقعیت‌های مجزای جغرافیایی و به منظور ایجاد امکان تبادل جهت مقاصد پزشکی، بهداشتی درمانی، تحقیقاتی و آموزشی تحصیلی اطلاق می‌شود.

سرویس‌های تله مدیسین به سه گروه اطلاعات داده‌ای، صوتی و تصویری تقسیم می‌شوند. اطلاعات و سرویس‌های صوتی بر مبنای اطلاع رسانی به وسیله خطوط تلفن مهیا می‌شود. کم هزینه‌ترین نوع سرویس اطلاع رسانی پزشکی به وسیله تلفن است که در ایران هم تحت عنوان پزشک در منزل مورد استفاده قرار می‌گیرد. این سرویس به دو گونه تقسیم بندی می‌شود. گروه اول به صورت برون خط یا آفلاین است. به طور مثال صدای قلب بیمار برای پزشک ارسال و توسط دستگاه ضبط می‌شود تا مورد تجزیه و تحلیل قرار گیرد و گاهی هم خروجی به صورت منحنی کشیده شده و نتیجه به بیمار اعلام می‌شود.

گروه دوم به صورت بر خط یا آنلاین است. به طور مثال صدای بیمار از طریق خط تلفن مستقیم به پزشک می‌رسد و پزشک همان جا روی آن تصمیم گیری کرده و اعلام نتیجه می‌کند. اطلاعات و سرویس‌های تصویری از جمله این سرویس‌ها می‌توان به کنفرانس ویدیویی و انتقال تصاویر و دورآ پرتو نگاری اشاره کرد. این سرویس‌ها هزینه بر هستند، ولی کاربرد فراوانی دارند. گاهی اوقات با دستگاه‌های اسکنر این اطلاعات به پزشک معالج می‌رسد و گاهی هم به وسیله پرتونگاری دیجیتالی این اتفاق رخ می‌دهد که به طور مستقیم تصاویر به صورت دیجیتالی تبدیل شده و انتقال می‌یابد. این روش امروزه در مراکز پرتونگاری رایج است.

 

منبع: sepidonline

 

همچنین بخوانید:

موانع عمده موجود در راه توسعه تله مدیسین

نظارت از راه دور بر بیمار با اینترنت اشیا

نگاه کلی بر رادیولوژی از راه دور